اسکلروتراپی
اسکلروتراپی: روش درمانی واریس‌های بزرگ در کلینیک فوق تخصصی جراحی عروق تهران (دکتر النا صارمی)
توضیح آشنایی با اسکلروتراپی
اسکلروتراپی یک روش غیر جراحی است که برای درمان رگ های واریسی و رگ های عنکبوتی استفاده می شود . این شامل تزریق یک محلول ویژه به رگ ها برای بسته شدن آنها است. این امر خون را مجبور می کند تا مسیر خود را به سمت رگ های سالم تر هدایت کند.
اسکلروتراپی علاوه بر کاهش ظاهر رگهای واریسی و عنکبوتی، گاهی برای درمان رگهای لنفاوی بدشکل ، هموروئید و هیدروسل (تورم کیسه بیضه) استفاده می‌شود.
اسکلروتراپی چیست؟
اسکلروتراپی یک روش درمانی در مطب است که برای آسیب وارد کردن عمدی به پوشش داخلی ورید مشکل ساز استفاده می شود تا بدن در نهایت ورید آسیب دیده را دوباره جذب کند.
اغلب این کار به منظور از بین بردن رگهای عنکبوتی انجام می شود.
این شامل تزریق ماده ای به نام اسکلروزانت به ورید(های) آسیب دیده است. چند نوع اسکلروزانت وجود دارد که هر کدام اثر خاص خود را دارند:
- اسکلروزان های مبتنی بر شوینده غشای سلولی ورید را مختل می کنند و باعث می شوند دیواره های ورید منقبض شده و به هم بچسبند.
- محرک‌های شیمیایی باعث می‌شوند که رگ در ابتدا متورم شود، خون را بیرون می‌کشد و سپس به دلیل آسیب رساندن عامل سوزاننده به پوشش ورید، فرو می‌ریزد.
- اسکلروزان های اسمزی متشکل از کلرید سدیم (نمک) آب را از پوشش ورید بیرون می کشد، خون را بیرون می کشد و باعث فروپاشی رگ کم آب می شود.
اسکلروتراپی اغلب برای درمان وریدهای واریسی که به عنوان نارسایی مزمن وریدی نیز شناخته می شود و وریدهای عنکبوتی (تلانژکتازی) استفاده می شود. این یکی از کم تهاجمی ترین گزینه های درمانی برای این شرایط است، زیرا نه بیهوشی دارد و نه هیچ زمان از کار افتادگی قابل توجهی.
با این حال، این یک روش ظریف است و اگر توسط یک متخصص ماهر و با تجربه انجام نشود، می تواند باعث ایجاد اسکار دائمی شود.
رگهای عنکبوتی ممکن است فقط به یک درمان نیاز داشته باشند، در حالی که رگهای واریسی با اندازه متوسط ممکن است به چندین درمان نیاز داشته باشند.
موارد منع مصرف
اسکلروتراپی به طور کلی ایمن در نظر گرفته می شود اما برای همه مناسب نیست. اسکلروتراپی برای استفاده در افراد مبتلا به شرایط بهداشتی زیر کاملاً منع مصرف دارد:
- ترومبوز ورید عمقی (DVT)
- آمبولی ریه (PE)
- حالت های انعقادی بیش از حد (شرایطی که منجر به تشکیل غیرطبیعی لخته های خون می شود)
- بارداری می‌تواند منجر به تشکیل رگهای واریسی شود ، اما اسکلروتراپی در دوران بارداری منع مصرف دارد.
- اسکلروتراپی باید با احتیاط شدید در افراد مبتلا به دیابت درمان نشده که ممکن است زخم وریدی را تجربه کنند، استفاده شود.
- افراد مبتلا به آلرژی شناخته شده به عوامل اسکلروزانت (که شامل شوینده هایی مانند سدیم تترادسیل سولفات و محرک های شیمیایی مانند گلیسیرین کرومات است) نباید در معرض آنها قرار گیرند. جایگزین های مبتنی بر نمک وجود دارد که در صورت انجام اسکلروتراپی می توان به جای آنها از آنها استفاده کرد.
خطرات احتمالی
اسکلروتراپی برای وریدهای عنکبوتی و واریس خطرات خاصی را به همراه دارد که برخی از آنها سطحی و برخی دیگر بالقوه جدی هستند. این موارد عبارتند از:
- هایپرپیگمانتاسیون دائمی (تیره شدن) ناحیه تحت درمان
فلبیت سطحی (التهاب وریدی)
مت وریدی (تشکیل وریدهای کوچکی که از محل ورید اسکلروز شده خارج می شوند)
پیودرما گانگرنوزوم (یک واکنش خود ایمنی که منجر به تشکیل زخم وریدی می شود)
ترومبوفلبیت (تشکیل لخته وریدی)
زخم پوستی در محل تزریق
هدف از اسکلروتراپی
اسکلروتراپی درمان انتخابی برای وریدهای عنکبوتی و وریدهای واریسی است که با جوراب های فشاری یا کاهش وزن قابل کنترل نیستند.
رگ های واریسی رگ های طناب مانند بزرگ شده ای هستند که برآمدگی دارند. آنها به دلیل دریچه های ضعیف یا آسیب دیده در سیاهرگ ها ایجاد می شوند و بیشتر در پاها دیده می شوند.
علاوه بر مزایای زیبایی که اسکلروتراپی ارائه می دهد، می تواند درد، درد، گرفتگی و احساس سوزش مرتبط با این شرایط رگ را نیز کاهش دهد.
چیزهایی که ممکن است درباره واریس ندانید
علاوه بر واریس و وریدهای عنکبوتی، اسکلروتراپی همچنین می تواند برای مواردی مانند وارد زیر استفاده شود:
- ناهنجاری های عروق لنفاوی ، جمع شدن خوش خیم رگ هایی که مایع لنفاوی را حمل می کنند (به عنوان جایگزینی برای درناژ جراحی
- هموروئید ، اگرچه این درمان می تواند کمتر از بستن نوار لاستیکی در درمان موارد بزرگتر و با درجه بالا موثر باشد .
- هیدروسل ، تورم کیسه بیضه ناشی از جمع شدن مایعات در غلاف اطراف بیضه (معمولاً زمانی که این وضعیت پایدار است اما به اندازه کافی شدید نیست که نیاز به جراحی داشته باشد)
ارزیابی قبل از درمان
قبل از انجام این عمل، در کلینیک فوق تخصصی جراحی عروق تهران ( دکتر النا صارمی) معاینه فیزیکی انجام می‌شود تا مطمئن شویم که شما هیچ شرایطی ندارید که منع درمان را داشته باشد. همچنین ممکن است از سونوگرافینقشه بردازی وریدی Vein Mapping برای تعیین عمق و جهت وریدهای واریسی بزرگتر به منظور ترسیم نقشه استفاده شود.
این ارزیابی ها می تواند به تخمین تعداد درمان های مورد نیاز برای دستیابی به اثر مطلوب کمک کند.
وریدهای واریسی بزرگ - که ضخیم و طولانی هستند - ممکن است به خوبی به اسکلروتراپی پاسخ ندهند یا پس از درمان یک فرورفتگی قابل مشاهده باقی بگذارند. اینها اغلب به طور مؤثرتری با جراحی درمان می شوند.
داروها
از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ادویل (ایبوپروفن) ، آلو (ناپروکسن) یا سلبرکس (سلکوکسیب) 48 ساعت قبل و بعد از اسکلروتراپی خودداری کنید . این داروها می توانند خونریزی را افزایش دهند، روند بهبودی را کندتر کنند و خطر ایجاد اسکار را افزایش دهند.
همچنین ممکن است لازم باشد از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین و کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون اجتناب کنید. تتراسایکلین ممکن است باعث افزایش رنگدانه شود، در حالی که پردنیزون می تواند اثربخشی اسکلروزانت را تغییر دهد.
مطمئن شوید که لیست تمام داروهایی (نسخه ای، بدون نسخه، تفریحی)، مکمل ها و گیاهانی که استفاده می کنید را ارائه دهید.
نکته! در صبح جلسه اسکلروتراپی، از اصلاح یا استفاده از لوسیون، مرطوب کننده، روغن یا هر نوع پماد در ناحیه تحت درمان بدن خودداری کنید.
بروز قرمزی، تورم، گرما یا خارش در اطراف محل تزریق برای چند روز پس از اسکلروتراپی غیر معمول نیست. این طبیعی است و معمولاً بدون درمان خود به خود برطرف می شود.
در صورت نیاز، می توانید از تیلنول (استامینوفن) برای کمک به تسکین التهاب و ناراحتی استفاده کنید. بالا بردن پاها نیز کمک می کند.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که جوراب های فشاری خود را در دوران نقاهت بپوشید، به خصوص زمانی که روی پاهای خود هستید. بسته به گستردگی درمان، باید این کار را به مدت هفت تا ۱۴ روز انجام دهید. لازم نیست شب هنگام خواب آنها را بپوشید.
علاوه بر این:
- از حمام آب گرم یا نشستن در وان آب گرم یا سونا خودداری کنید. در عوض، دوش های کوتاه تر و خنک تر از حالت عادی بگیرید.
- از پدهای گرم شده یا هر نوع حرارتی روی محل های تزریق استفاده نکنید زیرا این امر می تواند باعث التهاب و خونریزی شود.
- در دو هفته اول حداقل 30 دقیقه در روز با سرعت آهسته تا متوسط پیاده روی کنید.
- در دو هفته اول از بلند کردن اجسام سنگین یا ورزش های سنگین خودداری کنید.
- از نور مستقیم خورشید یا تخت‌های آفتاب‌گیر خودداری کنید زیرا این امر می‌تواند منجر به هایپرپیگمانتاسیون شود.
پس از دو هفته، ممکن است توده های ریزی در ناحیه تحت درمان احساس کنید. این زمانی ایجاد می شود که خون زیر پوست گیر می کند و کاملا طبیعی است. توده ها معمولاً با گذشت زمان از بین می روند، اگرچه گاهی ممکن است ماه ها طول بکشد.
وتراپی - درمان واریس - تزریق مواد اسکلروزان - درمان عروق عنکبوتی - روش‌های اسکلروتراپی - اسکلروتراپی با فوم - اسکلروتراپی مایع - آمادگی قبل از اسکلروتراپی - مشاوره با پزشک - آزمایش‌های قبل از درمان - نحوه انجام اسکلروتراپی - عوارض اسکلروتراپی - مراقبت‌های پس از اسکلروتراپی - جلوگیری از عفونت - کبودی پس از اسکلروتراپی - درد و ناراحتی - نتایج و ماندگاری - محدودیت‌های اسکلروتراپی - پیشگیری از عود واریس - مزایا و معایب اسکلروتراپی - هزینه‌های اسکلروتراپی - اسکلروتراپی و بارداری - اسکلروتراپی و شیردهی - تفاوت با لیزر واریس - مراقبت‌های پوستی پس از درمان - فعالیت‌های مجاز پس از درمان - پوشیدن جوراب‌های واریس - تاثیرات اسکلروتراپی بر پوست - درمان واریس پا - درمان واریس دست - روش‌های جایگزین اسکلروتراپی - تجربه بیمار - موفقیت درمان اسکلروتراپی - توصیه‌های پزشکی اسکلروتراپی-خانم-واریس پا-علت واریس-واریس صورت-درمان واریس-درمان بدون عارضه-درمان بدون عمل جراحی واریس-درمان دارویی تنگی رگ ها-فنر زدن رگ ها-سونوگرافی واریس- سونوگرافی توسط خانم-آنژیو رگ بسته-آنژیو پا-درمان پای دیابتی-
